Tag: દોલત ભટ્ટ

પારકી દીકરીને પોતાની માનનાર ખાચર દરબારની વાત

‘જશજીવન અપજશ મરન કરે દેખો સબ કોઇ કહાં લંકાપતિ લે ગયો કરણ ગયો શું ખોઇ’ ધંધુકા પરગણાનું સારીંગપુર ગામ, એટલે સંતનું ધામ. જ્યાં બહુબળીયા બજરંગ બલીના આઠેય પહોર બેસણાં. …

જ્યારે વિક્રમસિંહે સિંહ સામે બાથ ભીડી

ગરવા ગોહિલવાડની ભોમકા માથે શેત્રુજો ડુંગર જેની માટે ચોવીસ તીર્થકરના બેસણાં હજારો યાત્રાળુઓનો વિસામો દિન દુખીયાનો આશરો. આવા પુનિત પહાડની તળેટીમાં આવેલા પાલીતાણા ગામે ભગવાન સુરજના તાતા તેજ પથરાઈ …

દીવાન અનંતજીએ શ્રીનાથજીનો યાત્રાવેરો માફ કરાવ્યો

ધર્મ, અર્થ, કામ અન મોક્ષને સિધ્ધ કરવાના સાધનરુપ સુર્યદેવ ઝેકોળો કરી રહયો છે. ભગવાન શ્રીકૃષ્ણની વેણુના નાદે કાલીદીના કાંઠે વિહવળ થયેલી વ્રજનારીઓના ઉર જેવી ભોમકામાંથી વરાળું ઉઠી રહી છે. …

સાયલાના સંત લાલજી મહારાજની વાત

મકરનો ચંદ્ર અવની ૫ર અમરત વરસાવી રહ્યો છે ભોમકા ચાંદીને પતરે મઢાયને વિસ્તરતી હોય એવું રુપ બંધાય ગયું છે. ચિળો સમીર વૃક્ષોમાં સંતાકુકડી રમી રહયો છે. મધરાતનો ગજ્જર ભાંગુ …

અંગ્રેજ અમલદારનો મદ ઉતારનારા વઢવાણના રાજવી

રાતા કમળની રજથી રોળાયેલા તળાવડીના પાણીમાં ઉઠતા તરંગ જેવા ઉગમણા આભારમાંથી ઉષાના તેજ કિરણો ત્રબંકી રહ્યા છે. ચંદન વૃક્ષોના વનમાં આળોટીને ઉઠેલા વસંતનો વાયુ વિહરી રહ્યો છે. વઢવાણ નગરનો …

‘રંગમોલમાં રમવાથી રાજનાં રખવાળાં ન થાય’

અધરાત ભાંગી રહી છે. આજીના જળ જંપી ગયા છે. અંધકારના ઓળાઓ અવનીને આંટો લઈને અરુણના અજવાળાને અવરોધવા આડાશ ઉભી કરીને ઉંઘી રહયા છે. એવે ટાણે રાજેણાની રીયાસતનો સુવાંગ ધણી …

દાતાર શેઠ પ્રેમચંદ રાયચંદ

મુંબઈ માથે મંદાર પુષ્પની છડી જેવી ઉષા ઉગી ગઈ છે. અન્ય સ્ત્રીમાં આશક્ત થયેલા ઈન્દ્રની આંખ જેવો અરૂણ આભને ઝરૂખે ટલ્લા દઈ રહયો છે. ચંચળ લહેરોથી ઉછળતો સાગર ઘૂઘવાટા …

સમાજને અવગણીને ધ્રાંગધ્રાના ધણીએ સવા ભગતને આવકાર્યા

ધ્રાંગધ્રા ઉપર વિધાતાના તિલક જેવા સવારના સૂર્યના કિરણો રમી રહ્યાં છે. રાજમહેલના વિશાળ ઉપવનની વૃક્ષ ઘટામાંથી વૈશાખી કોયલના ટહુકા વેરાઈ રહ્યાં છે. રસભોગી મકરંદોના ગુંજને કળીઓ ખીલીને ફુલ બની …

દિલ્હીના કારભારીને પેશ્વાની પનાહ

ચંદ્રનું પ્રતિબિંબ ઝીલતા જલતરંગ જેવી સૌદર્ય વિભાને વેરતી વનિતાના અંતરંગ જેવી સંધ્યા સરી રહી છે. સપ્તરંગી વન્યુષ્ય તાણીને મેઘરાજા ઘડીક પોરો ખાઈ ગયો છે. પાગરાળ કાપાવાળા પહેલી વીશીના કામણગારા …

દ્વારકાના દયાળુ દાનવીર- શેઠ ગોવિંદજી

(દુહા) હાતમ છે એ હિન્દનો સખાવતો શાહ, મીઠો જાણે માળવો, વિશ્વ વદે છે વાહ. શોભાવ્યો સૌરાષ્ટ્રને મેળવ્યું મોટું માન. ગુણવંતા ગોવિંદજી હૈયે નોતું ગુમાન. દ્વારકાના દરબારમાં બેઠેલું વરવાળા ગામ. …
error: Content is protected !!